LEKSYKON PRZYPRAW: Estragon królem przypraw i wężowe ziele

Nazwa: Estragon, Artemisia dracunculus, bylica draganek, bylica głupich
Pochodzenie: roślina uprawiana jest w Hiszpanii, Włoszech, Bułgarii i Francji, także w krajach Azjatyckich oraz Ameryce
Wygląd: wieloletnia roślina, wytwarzająca proste i słabo rozgałęzione łodygi, może osiągnąć 1 metr wysokości, liście zielone, lancetowate, podłużny kształt, kwiaty jasno żółte lub białe
Smak: smak lekko gorzki, przypominający anyż; młode liście są bardziej aromatyczne, starsze zaś mogą być nieco gorzkawy smak.
Zastosowanie: stosowany głównie w kuchni, ale znalazł także zastosowanie lecznicze i kosmetyczne

Estragon to roślina z rodziny astrowatych zwana także wężowcem, wężowym zielem lub bylicą dragankiem. Określenie „estragon” wywodzi się od łacińskiego „draco”, oznaczającego „węża”. Ziele zawdzięcza swoją oryginalną nazwę charakterystycznemu układowi korzeni, który przypomina kształtem groźnego gada. Roślina nosi także miano „króla przypraw” ponieważ ceniona jest przez najlepszych kucharzy europejskich.

Roślina pochodzi prawdopodobnie z Azji i został przywieziony do Hiszpanii w XI wieku przez Mongołów. Pierwsze wzmianki można spotkać w książce arabskiego zielarza Ibn-alBaytar z XIII wieku. Estragon trafił do Francji w XIV wieku, gdy św. Katarzyna odwiedziła papieża Klemensa VI i przywiozła ze sobą zioła z rodzimej Sienny.

Jakie zastosowanie posiada "bylica draganek"?

Estragon znalazł swoje szerokie zastosowanie w kuchni, z czasem odkryto jego właściwości lecznicze i kosmetyczne.

Roślina od strony kulinarnej

Estragon dzieli się na dwie odmiany rosyjską i francuską. Każda z tych roślin posiada swój smak i aromat. Rosyjska odmiana posiada smak bardziej gorzki i ostrzejszy, natomiast francuski estragon jest orzeźwiający, słodki i lukrecjowy z gorzkimi nutami, smakuje silnie ziołowo z posmakiem anyżu i bazylii.

Estragon dodaje się głównie do sosów (bearnaise, tatarski, holenderski), dań z jajek, majonezu, zupy pomidorowej, zup kremów. Zioło pasuje także do mięs takich jak: kaczka, jagnięcina, kurczak, ryby i owoce morza.
Bylica draganek razem w połączeniu z pietruszką, bazylią, tymiankiem, szczypiorkiem i trybulą tworzą doskonałe połączenie.

Roślinę dodaje się do potraw dopiero pod koniec gotowania, gdyż podczas gotowania zmienia smak i staje się bardziej gorzki.
Estragon stanowi podstawę do produkcji aromatycznych octów. Liście z łodygami stosuje się także w procesie kiszenia ogórków oraz kapusty. Przyprawa skutecznie poprawia smak potraw w dietach bezsolnych. Oprócz tego draganek wchodzi w skład ziół prowansalskich.

KUP w SKLEPIE przyprawę Estragon

Wężowe ziele w lecznictwie i kosmetyce

Najważniejszymi substancjami leczniczymi występującymi w estragonie są: od około 0,25% do 1% olejku estragonowego, fitosterole, garbniki, kumaryny, flawonoidy, gorycze.

Estragon jest źródłem wielu witamin, zawiera prowitaminę A i większe ilości witaminy C.

Roślina jest środkiem o działaniu uspokajającym, żółciopędnym, poprawiającym trawienie i rozkurczowym. Napary z ziela można stosować przy nieżycie przewodu pokarmowego i nerwicy żołądka. Bylica estragon posiada też właściwości grzybobójcze, antybakteryjne i pomaga zwalczyć niektóre pasożyty. Przeciwdziała także wzdęciom, skurczom jelit i refluksowi. Nalewka na estragonie działa wykrztuśnie, co ma duże znaczenie w stanach zapalnych dróg oddechowych.

Ocet estragonowy - pomaga w wielu problemach zdrowotnych, a sporządza się go w bardzo prosty sposób. Do słoja z octem winnym (można zastąpić jabłkowym lub zwykłym, spirytusowym) włożyć kilka gałązek świeżego estragonu i dodać sok z cytryny. Słój szczelnie zakręcić i co jakiś czas wstrząsnąć nim. Po upływie 10 dni przecedzić zawartość odpowiednio używać.

Wystarczy do słoja z octem winnym, jabłkowym lub nawet zwykłym, spirytusowym, włożyć kilka świeżych gałązek estragonu i wycisnąć trochę soku z cytryny. Szczelnie zakręcić słój i co jakiś czas nim wstrząsnąć. Po 10 dniach przecedzić i odpowiednio używać:

• do płukania jamy ustnej i gardła – przynosi ulgę w stanach zapalnych (1 łyżka octu wymieszana z 1 szklanką wody);

• na poprawę trawienia, zaparcia, pasożyty – wypić 1 łyżeczkę dziennie;

• poprawa kondycji włosów (błyszczące i piękne), na łupież – po umyciu wypłukać włosy w occie, 1 litr wody z 1 łyżką octu;

• zmniejszenie bólu i obrzęku stawów przy reumatyzmie i artretyzmie – nacierać octem lub olejkiem estragonowym zmienione chorobowo miejsca.